Za panowania księcia Henryka I Brodatego na lewym brzegu Odry w miejscu, gdzie obecnie stoi gmach główny Uniwersytetu, wybudowany został drugi zamek (pierwszy znajdował się na Ostrowie Tumskim).

Była to budowla obronna składająca się z dworu wraz z okrągłą wieżą, pałacu oraz trójkątnego dziedzińca. Dwa podzamcza od strony zachodniej i południowej także posiadały cylindryczne wieże. Po śmierci Henryka II Pobożnego w 1241 roku dwór ten użytkowała jego żona, księżna Anna. Do tego czasu w obrębie dworu powstała ceglana wieża o kształcie cylindrycznym. Z czasem dwór przekształcił się w zamek złożony z pałacu, skrzydła gospodarczego i tejże wieży, które tworzyły trójkątny trójkątny dziedziniec, a cały zespół przylegał do Odry. W późniejszych latach to właśnie zamek lewobrzeżny był siedzibą książąt wrocławskich, choć nie miał on oficjalnego statusu takiej siedziby.  Stary zamek  na Ostrowie Tumskim ja­ko "In an­ti­que cas­tro" wzmian­ko­wa­no po raz ostat­ni w ro­ku 1376 w związ­ku z po­by­tem w nim nun­cju­sza pa­pies­kie­go.

Po śmierci ostatniego Piasta w 1335 roku i przejściu Śląska we władanie czeskie, rozbudowę zamku lewobrzeżnego kontynuował cesarz Karol IV Luksemburski, który wielokrotnie odwiedzał miasto. Za jego panowania wzniesiono cylindryczną wieżę z czterema wieżyczkami po bokach, przykrytą hełmem, zwaną Cesarską Bramą.

Począwszy od połowy XVI wieku znaczenie Wrocławia spadało, a w 1659 r. cesarz Leopold I przekazał tereny zamkowe jezuitom, którzy rozpoczęli rozbiórkę i przystąpili do wznoszenia w jej miejscu budowli na potrzeby kolegium. Jako pierwsze rozebrano skrzydło południowe, gdzie powstał kościół Imienia Jezus, a skrzydło zachodnie i stajnie wyburzono w latach 1728-1731 pod budowę gmachu głównego akademii. Do tego momentu budynek pałacowy służył za mieszkanie. Skrzydło północne zamku rozebrane zostało w latach 1851 - 1858 i tak powoli zniknął stary zamek piastowski.

Jedynymi ocalałym elementem zamku jest piętrowy fragment skrzydła wschodniego służący obecnie jako zakrystia kościoła Imienia Jezus, natomiast fundamenty zamku  przykrywa gmach główny Uniwersytetu Wrocławskiego. 

 

 

 

                                                                                                                                                                                       widok zamku z połowy XVII wieku na fragmencie miedziorytu G.Brauna i F.Hogenberga

 

                                                                                                                                                                                                 Dawna wschodnia część zamku, obecnie zakrystia Kościoła Uniwersyteckiego